Uzun Bir Aradan Sonra...

Sevgili Küpküpşeker Okuyucuları;

Uzun bir aradan sonra yeniden karşınızdayım... Yazmak benim için tatil gibi beni rahatlatan hafifleten bir hobi. Yazabilmek için de bir süre ara vermem gerekti... Bu sürede çalıştım, çalıştım ve çalıştım. Emek vermeden hiç birşeyin ortaya çıkmadığını yaşaya yaşaya öğreniyorum. Bildiğiniz gibi 2 ay önce kendi markamı kurdum. Online satış sitemde muhafazakar kadınlara yönelik modern kıyafetlerin satışını gerçekleştiriyorum. Hem üretimini hemde satışını kendi bünyemde yapıyorum. Başlarken tereddüt ettim, acaba yapabilirmiyim, hem tasarım, hem üretim hemde satış işinin altından kalkabilecekmiyim gibi sorular vardı.. Riskti benim için, böyle bir başlangıç yapmak. Amacım bu sezon ilk çıkardığım koleksiyonu yaz boyu satışını yapıp e-ticareti öğrenmekti.. Sonuçta yüzlerce elbise vardı stoğumda ancak bitirebilirim diye düşünürken 1 ay sonra stoğum çok azaldığını müşterilerin daha fazlasını istediğini gördüm.. Yaz sonu için hazırladığım elbise ve tunikleri de çeşitlendirmeye karar verdim ve böylece 2 ayda 2. koleksiyonu çıkardım :) Bu çok keyifli ve güzel birşey... Koşturmaca, stres çok fazla oluyor göründüğünün aksine ama sonrasında aldığım geri bildirimler iyi ki dedirtiyor..
Risk almak gerekiyormuş bazen... Neticede kaybetmekte kazanmak kadar doğal birşey, önümüzdeki korku duvarlarını aştığımızda, adım adım merdivenleri çıkmayı kabul ettiğimizde Yüce Mevla bizlere yardımcı oluyor... Biz çalışıp elimizden geleni yapalım sonrası nasip..
İnşallah şimdi ise bunun bir adım ötesine gidip yeni bir ofise taşınmaya karar verdik, kendimize ait showroom ve hautecouture elbiselerin de yer alacağı ve sizlerinde gelip bizi ziyaret edebileceğiniz bir mekan olacak... Bunun müjdesinide ilk göz ağrım Küpküpşeker de duyurmak istedim sonuçta buranın sayesinde ben sizleri tanıdım ve sizlerle bugünlere geldim...

Mutlu Pazarlar olsun hepimiz için..

Bu Yazı Şevval' e..

Bugün benim için çok özel bir gün..
Sebebi, bana ' HALA LIK' duygusunu ilk defa yaşatan Şevvalin doğum günü..
Doğar doğmaz gözlerini açtı.. Hadii yaa dediğinizi duyuyorum ama onun gözlerini açması bile mükemmel bir duyguydu... Üzüm karası hayatımda gördüğüm en güzel gözler onundu..
Edalı edalı yürür, bilmiş bilmiş konuşur..
Burnu fındık gibi çok kıskanıyorum onun o güzel burnunu bu sebeptendirki her defasında ısırıyorum..
Dudakları ise kiraz gibi kırmızı.. Öyle güzelki insan bakmaya doyamıyor.. Maşallah diyelim okurken..

Bu ara elbiselere ve topuklu ayakkabılara merak saldı.. Süslü püslü elbiseleri olmadan sokağa adım atmıyor.. adım çıkmış dokuza inmez sekize halasına çekmiş diyorlar :)

Sağ yanağı çikolata yemekten tatlı, sol yanağı acı, burnu ise ekşi.. ( Öptürmek istemediğinde bir oyun yaparak acı- tatlı- ekşi gibi tabirler kullanıp öpüyorum)
Şevvali tanımla desem nasıl tanımlardın diye eşime sordum..
Tatlı, güzel, akıllı, çok bilmiş, prenses, dedesinin torunu olduğunun farkında, orjinal ve türünün son örneği dedi..
Prensesim bu yıl okula başladı.. Okulun ilk günü içim burkuldu bu kız ne zaman büyüdü de okula başladı.. Doğduğu zaman dün gibiydi..
Sanırım yaşlanıyorum :)
Size şunu söylemek istiyorum.. Yeğenler hayata değer katıyor, anlamlandırıyor.. Muhteşem bir duygu.. ve işin garib tarafı ne kadar yeğeniniz olursa olsun her birine sevginiz farklı oluyor her biri için kalbiniz ayrı bir heyecanla atıyor.. Her bir yeğeni ayrı ayrı ama çok seviyorsunuz.. Bu duyguyu yaşamayı Allah herkese nasip etsin..
Amin..