25 Ocak 2012 Çarşamba

Masum bir çocuğun dilinden okul..

Okulum
Sen yokken canım sıkılıyor
Seni çok seviyorum
Okulum keşke benimle yanımda gelsen
Okul seni çok seviyorum
ve seni yaradan Allahı da seviyorum
Okulum
İyiki dünyada varsın
Sen olmasaydın bişey öğrenemezdik
Sen olmasaydın başka birileriyle tanışamazdık
İyi ki varsın Okulum
( yazan ilkokul 2. sınıf öğrencisi Ahmet Efe)


Yukardaki yazıyı okuyunca aldı beni bi gülme.. Düşünüyorum okul bizim içinde öyleydi.. ama zamanla içimizdeki o masumiyeti saflığı kaybettik.. Okul mu off yine mi diyoruz oysaki Ahmet Efe nin yaşında bizlerde öyleydik öğretmenlerimiz bizim canımızdı rol modelimizdi dünyada en sevdiğimiz kişiydi.. Ne oldu da yitirdik bu masumiyeti.. Bıktık sanırım  oku oku.. Ezber ezber.. Sınav sınav.. Stres sıkıntı.. Şimdi düşünüyorum ilk okul günlerimi, sıra arkadaşlarımı, tenefüsleri cidden çok güzel günlerdi.. ama o günlere yeniden dönmek istermisin deseler asla derim ;) 

Hiç yorum yok: